Ze względu na częste korzystanie z funkcji powiązania z inną komórką, dla
tego tematu zostaje poświęcony podrozdział. W przypadku stosowania z MS Excel
doraźnie, bardzo często zapomina się o tej funkcji, która w mojej opinii jest
najlepszym narzędziem, jakie istnieje w MS Excel i prawie zawsze korzystam z
niej podczas pracy na arkuszu kalkulacyjnym.
W celu powiązania jednej komórki z drugą, tzn. jedna komórka ma pobierać
dane z drugiej, w pasku wpisujemy funkcję odwołania. W pierwszej kolejności
należy wskazać, w której komórce ma być wykonana operacja powiązania. Dla
potrzeb przykładu przyjęto komórkę AO51. Każdy zapis odwołania lub wykonania
jakiejś operacji wymaga poprzedzenia zapisu znakiem „=” a następnie podajemy
formułę lub funkcję jaką ma wykonać arkusz kalkulacyjny dla danej komórki. Dla
naszego przykładu zakłada się, że komórka poniżej ma być o 1 większa od komórki
powyżej. W tym celu należy postępować następująco: Po wstawieniu znaku równości
lewym klawiszem myszy wskazujemy komórkę AO50, następnie wstawiamy znak
dodawania „+” i wpisujemy w pasku formuły cyfrę 1. Pasek formuły będzie miał
następujący zapis: =AO50+1
Dla przykładu z poprzedniego podrozdziału okno MS Excel będzie wyglądać
następująco:
Podczas przeciągania komórek MS Excel będzie pobierać dane z komórki
powyżej i powiększać je o 1.
Wielokrotnie stosuje się jednak stałe przywiązanie do danej komórki.
Przykładem takiego zastosowania stałego przywiązania jest, gdy przedsiębiorstwo
funkcjonuje w 2 walutach – kupuje prefabrykaty za EUR, a sprzedaje towar w PLN.
Codzienne aktualizowanie arkusza kalkulacyjnego o nowy kurs EUR/PLN byłoby
pracochłonnym zajęciem. Dobrym rozwiązaniem jest określić jakąś komórkę jako
komórkę zawierającą kurs wymiany, np. A1. W celu związania stałego z komórkę A1
po wskazaniu jej lewym klawiszem myszy należy wcisnąć klawisz funkcyjny na
klawiaturze F4. Zapis A1 zmieni się na $A$1. Oczywiście samemu można wprowadzić
znak $ przez oznaczenie kolumny i wiersza, ale jak jest możliwość to proponuję
stosować klawisz funkcyjny F4. Dla przykładu:
Towar 1 ma cenę
– 3 EUR z dnia sprzedaży + 10 % marży – zapis w pasku formuły będzie
następujący (przy założeniu, że w komórce A1 jest podany bieżący kurs EUR/PLN):
=3*$A$1*110%
Towar 2 ma cenę
– 12 EUR z dnia sprzedaży + 10 % marży – zapis w pasku formuły będzie
następujący (przy założeniu, że w komórce A1 jest podany bieżący kurs EUR/PLN):
=12*$A$1*110%
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz